Bizi güllerin iklimi tüketti
Topragi yaran filize vurulduk
O vahsi beyaz at alip basini gitti
Bir yaz yagmuru gibi unutulduk.
Sig yanlarimiz oldu ara sira
El yordamiyla dalarken hayata
Bir parça telas, bir parça ümittik
Hiç yetisemedik o vahsi ata.
O vahsi atlarla beraber
Ah su içimizdekiler
Sanki sökülürcesine, sanki sökülürcesine,
Sanki sökülürcesine
Gitti gider.
Bize bir gün çeliskisi yetti
Dudagi yoran bir söze kirildik
O vahsi beyaz at tutustu yelesinden
Kaldigi yerden baslanir mi artik.
Hiç ayrilmayiz derken bir ucundan
Ask doga yitirdigimiz ilan askti
Ben sana kiydim, sen bana gücendin
Ve durduramadik o vahsi ati.
O vahsi atin ardindan ah su aramizdakiler
Hiç yasanmamisçasina, hiç yasanmamisçasina,
Hiç yasanmamisçasina
Uçtu gider. |
Favorilere Ekle
